[et_pb_section bb_built=”1″ fullwidth=”on” specialty=”off” next_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.3.1″ max_width=”1900px” disabled=”off” disabled_on=”off|off|off” locked=”off”][et_pb_fullwidth_image _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/11/236MAG183_Franco-Klein-HR.jpg” module_class=”fullImgEspecial” parent_locked=”off” /][/et_pb_section][et_pb_section bb_built=”1″ admin_label=”section” background_color=”#ffffff” parallax_method=”off” custom_padding=”0px||0px|” custom_padding_last_edited=”on|phone” prev_background_color=”#000000″ next_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.12.2″ custom_margin=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|” locked=”off”][et_pb_row admin_label=”Fila” use_custom_width=”on” parallax_method=”off” parallax_method_1=”off” custom_width_px=”1000px” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||0px|” padding_bottom_1=”0px” parent_locked=”off”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_divider _builder_version=”3.3.1″ show_divider=”off” height=”30px” parent_locked=”off” /][et_pb_text admin_label=”Título” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”1000px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off||” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||margin-bottom: 50px !important;||font-weight: 500 !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||0px|” header_text_color=”#000000″ parent_locked=”off”]

Los hechizos de Tania Franco Klein

[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Bajada” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto|300|||||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|off|off” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||0px|” parent_locked=”off”]

Inspirada en el Mercado de Sonora, la fotógrafa retrata una inquebrantable creencia en la hechicería.

[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Autor” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|off|off” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_id=”.single #cont_in p {” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||0px|” parent_locked=”off”]

Por Chloe Aridjis

[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”3.3.1″ show_divider=”off” height=”30px” disabled_on=”|on|on” disabled=”off” parent_locked=”off” /][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section][et_pb_section bb_built=”1″ admin_label=”section” background_color=”#ffffff” parallax_method=”off” custom_padding=”0px||0px|” custom_padding_last_edited=”on|phone” prev_background_color=”#000000″ next_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.12.2″ custom_margin=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|”][et_pb_row admin_label=”Fila” use_custom_width=”on” parallax_method=”off” parallax_method_1=”off” custom_width_px=”960px” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.12.2″ custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||0px|” padding_bottom_1=”0px”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Muchas de las fotografías de Tania Franco Klein (D)” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”on||” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||50px|” custom_padding_phone=”||30px|” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

Muchas de las fotografías de Tania Franco Klein ilustran figuras femeninas que parecen perderse en la inmensidad de un paisaje inhóspito o en un momento de contemplación, los confines del ser contenidos dentro de un interior geométrico. Sus imágenes están bañadas de una cálida luz cinemática, rojo boudoir, y cargadas de una sensación lynchiana de peligro: se asemejan a fotogramas tomados a mitad de una narración, aunque no queda claro si el momento clímax ya ha tenido lugar.

En su nueva serie, Mercado de Sonora (2019), Franco Klein enfoca su mirar por primera vez, luego de muchos proyectos en el extranjero, en su natal México. En el pasado, con frecuencia se ha puesto una peluca y ha girado la cámara hacia sí misma; en este corpus de trabajo, su madre y su abuela se convierten en modelos, en una forma extendida de autorretrato que capta las maneras en que las creencias se transmiten de generación en generación.

[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Muchas de las fotografías de Tania Franco Klein (M)” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin_phone=”||15px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_phone=”||15px|” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

Muchas de las fotografías de Tania Franco Klein ilustran figuras femeninas que parecen perderse en la inmensidad de un paisaje inhóspito o en un momento de contemplación, los confines del ser contenidos dentro de un interior geométrico. Sus imágenes están bañadas de una cálida luz cinemática, rojo boudoir, y cargadas de una sensación lynchiana de peligro: se asemejan a fotogramas tomados a mitad de una narración, aunque no queda claro si el momento clímax ya ha tenido lugar.

En su nueva serie, Mercado de Sonora (2019), Franco Klein enfoca su mirar por primera vez, luego de muchos proyectos en el extranjero, en su natal México. En el pasado, con frecuencia se ha puesto una peluca y ha girado la cámara hacia sí misma; en este corpus de trabajo, su madre y su abuela se convierten en modelos, en una forma extendida de autorretrato que capta las maneras en que las creencias se transmiten de generación en generación.

[/et_pb_text][et_pb_divider admin_label=”Red Divider” _builder_version=”3.3.1″ height=”60px” color=”#e02b20″ max_width=”15%” module_alignment=”center” custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” divider_weight=”2″ disabled_on=”on|on|on” disabled=”on” /][et_pb_image admin_label=”Jabón” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/11/236MAG185_Franco-Klein-HR.jpg” custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||10px|” show_in_lightbox=”on” disabled_on=”on|on|off” disabled=”off” align=”center” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”on|on|off” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop” custom_padding_last_edited=”on|desktop”]

Mercado de Sonora, 2019, para Aperture. Cortesía de la artista.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row disabled_on=”off|on|on” disabled=”off” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ module_alignment=”center” use_custom_width=”on” custom_width_px=”970px” use_custom_gutter=”on” gutter_width=”2″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” padding_top_1=”0px” padding_1_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone” padding_bottom_3=”0px” padding_3_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Muchas de las fotografías de Tania Franco Klein (M)” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin_phone=”||15px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_phone=”||15px|” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

Muchas de las fotografías de Tania Franco Klein ilustran figuras femeninas que parecen perderse en la inmensidad de un paisaje inhóspito o en un momento de contemplación, los confines del ser contenidos dentro de un interior geométrico. Sus imágenes están bañadas de una cálida luz cinemática, rojo boudoir, y cargadas de una sensación lynchiana de peligro: se asemejan a fotogramas tomados a mitad de una narración, aunque no queda claro si el momento clímax ya ha tenido lugar.

En su nueva serie, Mercado de Sonora (2019), Franco Klein enfoca su mirar por primera vez, luego de muchos proyectos en el extranjero, en su natal México. En el pasado, con frecuencia se ha puesto una peluca y ha girado la cámara hacia sí misma; en este corpus de trabajo, su madre y su abuela se convierten en modelos, en una forma extendida de autorretrato que capta las maneras en que las creencias se transmiten de generación en generación.

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”Jabón (M)” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/11/236MAG185_Franco-Klein-HR.jpg” custom_margin_phone=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding=”0px||0px|” disabled_on=”off|on|on” disabled=”off” show_in_lightbox=”on” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto móvil” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”10px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone” custom_padding_phone=”10px||10px|” custom_margin_phone=”0px||10px|”]

Mercado de Sonora, 2019, para Aperture. Cortesía de la artista.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section][et_pb_section bb_built=”1″ specialty=”off” prev_background_color=”#000000″ next_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.12.2″ background_color=”#ffffff” custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” disabled_on=”off|off|off” disabled=”off”][et_pb_row admin_label=”Fila” use_custom_width=”on” parallax_method=”off” parallax_method_1=”off” custom_width_px=”960px” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px|||” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone” padding_bottom_1=”0px” padding_top_1=”0px” custom_margin_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone” disabled_on=”on||” disabled=”off”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”El Mercado de Sonora (D)” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”on||” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop”]

El Mercado de Sonora, un vasto mercado tradicional en el sureste de la Ciudad de México, es un espacio, explica Franco Klein, donde se disuelven las fronteras de clase: una muestra representativa de la sociedad: desde el sirviente de la casa hasta la esposa del industrial vienen aquí en busca de sanaciones esotéricas. La política del mercado es evidente en su distribución de género: las mujeres venden hechizos; los hombres venden animales. Porque junto a los puestos de abracadabra y figuras de la Santa Muerte hay un retuerzo de vida silvestre, una gran variedad de fauna amontonada en jaulas, amontonada una sobre la otra, luchando por el aire y el espacio. Alrededor del 70 por ciento de las criaturas transportadas al mercado mueren en el camino; y las que sobreviven a menudo terminan en un espantoso ritual de santería o, en el caso de las especies más exóticas, como mascotas de narco juniors. Durante décadas, las autoridades han hecho la vista gorda ante este lucrativo centro de tráfico ilegal.

Debido a la creciente actividad delictiva, la fotografía en el mercado está estrictamente prohibida. Franco Klein decidió modificar el contexto y llevar los hechizos, las promesas que se están vendiendo, a una esfera más privada para explorar lo que sucede cuando estos productos se llevan a casa. Al hacerlo, ha creado espacios de anhelo y ambigüedad atmosférica, donde cada detalle está cargado de un significado forense. Una y otra vez, se insta al espectador a imaginar el psicodrama que se desarrolla en su interior.

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”Sillón (D)” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/11/236MAG184_Franco-Klein-HR.jpg” custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||0px|” show_in_lightbox=”on” disabled_on=”off|off|off” disabled=”off” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|off|off” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”5px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop” custom_padding_last_edited=”on|desktop” locked=”off”]

Mercado de Sonora, 2019, para Aperture. Cortesía de la artista.

[/et_pb_text][et_pb_gallery _builder_version=”3.3.1″ gallery_ids=”218070,218061,218064″ posts_number=”3″ show_pagination=”off” hover_overlay_color=”rgba(255,255,255,0.9)” fullwidth=”on” disabled_on=”on|on|on” disabled=”on” /][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row disabled_on=”off|on|on” disabled=”off” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ module_alignment=”center” use_custom_width=”on” custom_width_px=”970px” use_custom_gutter=”on” gutter_width=”2″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” padding_top_1=”0px” padding_1_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone” padding_bottom_3=”0px” padding_3_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”El Mercado de Sonora (M)” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

El Mercado de Sonora, un vasto mercado tradicional en el sureste de la Ciudad de México, es un espacio, explica Franco Klein, donde se disuelven las fronteras de clase: una muestra representativa de la sociedad: desde el sirviente de la casa hasta la esposa del industrial vienen aquí en busca de sanaciones esotéricas. La política del mercado es evidente en su distribución de género: las mujeres venden hechizos; los hombres venden animales. Porque junto a los puestos de abracadabra y figuras de la Santa Muerte hay un retuerzo de vida silvestre, una gran variedad de fauna amontonada en jaulas, amontonada una sobre la otra, luchando por el aire y el espacio. Alrededor del 70 por ciento de las criaturas transportadas al mercado mueren en el camino; y las que sobreviven a menudo terminan en un espantoso ritual de santería o, en el caso de las especies más exóticas, como mascotas de narco juniors. Durante décadas, las autoridades han hecho la vista gorda ante este lucrativo centro de tráfico ilegal.

Debido a la creciente actividad delictiva, la fotografía en el mercado está estrictamente prohibida. Franco Klein decidió modificar el contexto y llevar los hechizos, las promesas que se están vendiendo, a una esfera más privada para explorar lo que sucede cuando estos productos se llevan a casa. Al hacerlo, ha creado espacios de anhelo y ambigüedad atmosférica, donde cada detalle está cargado de un significado forense. Una y otra vez, se insta al espectador a imaginar el psicodrama que se desarrolla en su interior.

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”Sillón (M)” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/11/236MAG184_Franco-Klein-HR.jpg” custom_margin_phone=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding=”0px||0px|” disabled_on=”off|off|on” disabled=”off” show_in_lightbox=”on” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto móvil” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|off|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||text-align: justify !important;||line-height: 120% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone” custom_padding_phone=”5px||0px|”]

Mercado de Sonora, 2019, para Aperture. Cortesía de la artista.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section][et_pb_section bb_built=”1″ specialty=”off” prev_background_color=”#000000″ next_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.3.1″ background_color=”#ffffff” custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” disabled_on=”off|off|off” disabled=”off”][et_pb_row admin_label=”Fila” use_custom_width=”on” parallax_method=”off” parallax_method_1=”off” custom_width_px=”960px” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px|||” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone” padding_bottom_1=”0px” padding_top_1=”0px” custom_margin_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”En una fotografía inquietante (D)” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”on||” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone”]

En una fotografía inquietante, una mano parece sostener el hombro de una mujer con un vestido sedoso y una peluca negra, mientras que la otra mano pasa un huevo sobre su cabeza como parte de una limpia espiritual, la energía negativa extraída condensándose en sombra. En otro lugar, los componentes de un hechizo mágico abandonado están esparcidos sobre un suelo alfombrado en una paleta de rojos y verdes oscuros: una pequeña muñeca vudú, un mechón de pelo, una vela quemada. Cerca, los pies de una mujer se empapan en un tazón verde; no está claro si esto es parte del ritual. Otra fotografía muestra tres frascos de perfume, uno de los cuales descansa sobre un billete de doscientos pesos en el suelo de linóleo; de frente se encuentra el zapato blanco de una mujer. Ambas imágenes sugieren un cisma entre el producto mágico y el sujeto humano, un abismo entre la expectativa y la realización.

Unos animales, los “artículos” más perturbadores a la venta en el Mercado de Sonora, aparecen en las dos fotografías más oscuras. Un lechón se posa sobre una mesa cubierta por un paño rojo; mira fijamente a la cámara, acompañado sólo por su sombra, como si fuera un accesorio escénico al que falta su mago. En otra, un sofá de terciopelo verde se yuxtapone con la cola rizada de un cocodrilo (presumiblemente muerto). Arrancados de sus hábitats, estos animales, descontextualizados en el mercado, parecen ahora aún más alejados de la naturaleza.

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”Botellas (D)” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/11/236MAG186_Franco-Klein-HR.jpg” custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||10px|” show_in_lightbox=”on” disabled_on=”on||” disabled=”off” align=”center” max_width_last_edited=”on|desktop” module_alignment=”center” force_fullwidth=”on” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”on|off|off” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop” custom_padding_last_edited=”on|desktop”]

Mercado de Sonora, 2019, para Aperture. Cortesía de la artista.

[/et_pb_text][et_pb_gallery _builder_version=”3.3.1″ disabled_on=”on|on|on” disabled=”on” /][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row disabled_on=”off|on|on” disabled=”off” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ module_alignment=”center” use_custom_width=”on” custom_width_px=”970px” use_custom_gutter=”on” gutter_width=”2″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” padding_top_1=”0px” padding_1_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone” padding_bottom_3=”0px” padding_3_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”En una fotografía inquietante (M)” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

En una fotografía inquietante, una mano parece sostener el hombro de una mujer con un vestido sedoso y una peluca negra, mientras que la otra mano pasa un huevo sobre su cabeza como parte de una limpia espiritual, la energía negativa extraída condensándose en sombra. En otro lugar, los componentes de un hechizo mágico abandonado están esparcidos sobre un suelo alfombrado en una paleta de rojos y verdes oscuros: una pequeña muñeca vudú, un mechón de pelo, una vela quemada. Cerca, los pies de una mujer se empapan en un tazón verde; no está claro si esto es parte del ritual. Otra fotografía muestra tres frascos de perfume, uno de los cuales descansa sobre un billete de doscientos pesos en el suelo de linóleo; de frente se encuentra el zapato blanco de una mujer. Ambas imágenes sugieren un cisma entre el producto mágico y el sujeto humano, un abismo entre la expectativa y la realización.

Unos animales, los “artículos” más perturbadores a la venta en el Mercado de Sonora, aparecen en las dos fotografías más oscuras. Un lechón se posa sobre una mesa cubierta por un paño rojo; mira fijamente a la cámara, acompañado sólo por su sombra, como si fuera un accesorio escénico al que falta su mago. En otra, un sofá de terciopelo verde se yuxtapone con la cola rizada de un cocodrilo (presumiblemente muerto). Arrancados de sus hábitats, estos animales, descontextualizados en el mercado, parecen ahora aún más alejados de la naturaleza.

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”Botella (M)” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/11/236MAG186_Franco-Klein-HR.jpg” custom_margin_phone=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding=”0px||5px|” disabled_on=”|off|on” disabled=”off” show_in_lightbox=”on” align=”center” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto móvil” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”10px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop” custom_padding_last_edited=”on|desktop”]

Mercado de Sonora, 2019, para Aperture. Cortesía de la artista.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section][et_pb_section bb_built=”1″ fullwidth=”on” specialty=”off” next_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.3.1″ max_width=”1900px” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” prev_background_color=”#000000″][et_pb_fullwidth_image _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/10/pablo-lopez-luz-4.jpg” module_class=”fullImgEspecial” /][/et_pb_section][et_pb_section bb_built=”1″ specialty=”off” prev_background_color=”#000000″ next_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.3.1″ background_color=”#ffffff” custom_margin=”0px||2px|” custom_padding=”0px||2px|” disabled_on=”off|off|off” disabled=”off”][et_pb_row admin_label=”Fila” use_custom_width=”on” parallax_method=”off” parallax_method_1=”off” custom_width_px=”960px” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px|||” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone” padding_bottom_1=”0px” padding_top_1=”0px” custom_margin_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”La composición más esperanzadora (D)” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”on||” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop”]

La composición más esperanzadora —si la fe fuera correlativa a los niveles de luminosidad— muestra un jabón verde y su caja, que lleva las palabras “Ven a mi”, sobre un estante de baño, junto a un peine de plástico verde y un recogedor rojo. La juguetona combinación de colores primarios, colocada contra una pared de azulejos azules, evoca un optimismo ausente en la oscura incertidumbre de las demás imágenes.

A lo largo de esta serie de líricas e inquietantes puestas en escena, Franco Klein deconstruye el sujeto humano y el encanto mágico. Las figuras femeninas —desfamiliarizadas por pelucas o desencarnadas— interactúan con hechizos que también, de alguna manera, se han fragmentado. En nuestro México, un país arrasado por la violencia, la pobreza y la crisis ambiental, estas imágenes ilustran una creencia inquebrantable en el encanto, sin importar qué tan tenue sea su promesa.

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”Vudú (D)” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/11/236MAG208_Franco-Klein-HR-1.jpg” custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||10px|” show_in_lightbox=”on” disabled_on=”on||” disabled=”off” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”on|off|off” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop” custom_padding_last_edited=”on|desktop”]

Mercado de Sonora, 2019, para Aperture. Cortesía de la artista.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row disabled_on=”off|on|on” disabled=”off” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ module_alignment=”center” use_custom_width=”on” custom_width_px=”970px” use_custom_gutter=”on” gutter_width=”2″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” padding_top_1=”0px” padding_1_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone” padding_bottom_3=”0px” padding_3_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”La composición más esperanzadora (M)” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

La composición más esperanzadora —si la fe fuera correlativa a los niveles de luminosidad— muestra un jabón verde y su caja, que lleva las palabras “Ven a mi”, sobre un estante de baño, junto a un peine de plástico verde y un recogedor rojo. La juguetona combinación de colores primarios, colocada contra una pared de azulejos azules, evoca un optimismo ausente en la oscura incertidumbre de las demás imágenes.

A lo largo de esta serie de líricas e inquietantes puestas en escena, Franco Klein deconstruye el sujeto humano y el encanto mágico. Las figuras femeninas —desfamiliarizadas por pelucas o desencarnadas— interactúan con hechizos que también, de alguna manera, se han fragmentado. En nuestro México, un país arrasado por la violencia, la pobreza y la crisis ambiental, estas imágenes ilustran una creencia inquebrantable en el encanto, sin importar qué tan tenue sea su promesa.

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”Vudú (M)” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/11/236MAG208_Franco-Klein-HR-1.jpg” custom_margin_phone=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding=”0px||5px|” disabled_on=”|off|on” disabled=”off” show_in_lightbox=”on” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto móvil” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone” custom_padding_phone=”5px||0px|”]

Mercado de Sonora, 2019, para Aperture. Cortesía de la artista.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section][et_pb_section bb_built=”1″ specialty=”off” prev_background_color=”#000000″ next_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.12.2″ background_color=”#ffffff” custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” disabled_on=”off|off|off” disabled=”off”][et_pb_row admin_label=”Fila” use_custom_width=”on” parallax_method=”off” parallax_method_1=”off” custom_width_px=”960px” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px|||” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone” padding_bottom_1=”0px” padding_top_1=”0px” custom_margin_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”la merced Desktop” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop”]

Hay algo extraño en que el fotógrafo redescubra una intimidad con la Ciudad de México después de una larga ausencia, estudiando la persistencia del basalto como material de construcción en la piel de la metrópoli. Crecí en la cima del mismo manto de lava: rodillas y codos rasguñados sin cesar por paredes de piedra tan insidiosas que un balón de fútbol podría romperse si rebota en el punto equivocado. El peligro de esas rocas no se limita a sus bordes ásperos: en la Ciudad de México siempre hay que voltear una piedra con el zapato antes de recogerla porque los alacranes tienden a anidar allí. Pero esa piel volcánica, como la ciudad misma, es dura y hospitalaria al mismo tiempo: ese escalofrío a la sombra de un muro de basalto, su olor cuando llueve, las hermosas formas en que las semillas más valientes extienden sus raíces y abrazan la roca para florecer y permitirnos recordar que por muy duras que sean las ondas en la roca, nuestra piel sigue siendo la marca de nuestra persistente individualidad.

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”foto amarilla” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/10/pablo-lopez-luz-5.jpg” custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||10px|” show_in_lightbox=”on” module_alignment=”center” align=”center” disabled_on=”on|on|on” disabled=”on” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop” custom_padding_last_edited=”on|desktop”]

Pablo López Luz, Colonia Anáhuac I, Ciudad de México, 2019

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”retrato russell” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/10/gatopardo-aperture-236MAG225-Hammonds-Rossell-HR.jpg” custom_margin=”||0px|” custom_padding=”||10px|” show_in_lightbox=”on” module_alignment=”center” align=”center” max_width=”80%” disabled_on=”on|on|on” disabled=”on” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop” custom_padding_last_edited=”on|desktop”]

Daniela Rossell, Sin título, 1999, de la serie Ricas y famosas 
Cortesía de Candy Jernigan y Greene Naftali, Nueva York

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row disabled_on=”off|on|on” disabled=”off” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ module_alignment=”center” use_custom_width=”on” custom_width_px=”970px” use_custom_gutter=”on” gutter_width=”2″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” padding_top_1=”0px” padding_1_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone” padding_bottom_3=”0px” padding_3_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”La Merced Mobile” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

Hay algo extraño en que el fotógrafo redescubra una intimidad con la Ciudad de México después de una larga ausencia, estudiando la persistencia del basalto como material de construcción en la piel de la metrópoli. Crecí en la cima del mismo manto de lava: rodillas y codos rasguñados sin cesar por paredes de piedra tan insidiosas que un balón de fútbol podría romperse si rebota en el punto equivocado. El peligro de esas rocas no se limita a sus bordes ásperos: en la Ciudad de México siempre hay que voltear una piedra con el zapato antes de recogerla porque los alacranes tienden a anidar allí. Pero esa piel volcánica, como la ciudad misma, es dura y hospitalaria al mismo tiempo: ese escalofrío a la sombra de un muro de basalto, su olor cuando llueve, las hermosas formas en que las semillas más valientes extienden sus raíces y abrazan la roca para florecer y permitirnos recordar que por muy duras que sean las ondas en la roca, nuestra piel sigue siendo la marca de nuestra persistente individualidad.

[/et_pb_text][et_pb_image admin_label=”foto amarilla móvil ” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/10/pablo-lopez-luz-5.jpg” custom_margin_phone=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding=”0px||0px|” disabled_on=”on|on|on” disabled=”on” show_in_lightbox=”on” align=”center” module_alignment=”center” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto móvil” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone” custom_padding_phone=”10px||0px|”]

Pablo López Luz, Colonia Anáhuac I, Ciudad de México, 2019

[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”3.3.1″ color=”#ededed” height=”0px” disabled_on=”on|on|on” disabled=”on” /][et_pb_image admin_label=”retrato rossell 1 móvil” _builder_version=”3.3.1″ src=”https://especiales.gatopardo.com/wp-content/uploads/2019/10/gatopardo-aperture-236MAG225-Hammonds-Rossell-HR.jpg” custom_margin_phone=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding=”0px||0px|” disabled_on=”on|on|on” disabled=”on” show_in_lightbox=”on” align=”center” max_width=”80%” module_alignment=”center” /][et_pb_text admin_label=”pie de foto móvil” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”80%” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”10px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop” custom_padding_last_edited=”on|desktop”]

Daniela Rossell, Sin título, 1999, de la serie Ricas y famosas 
Cortesía de Candy Jernigan y Greene Naftali, Nueva York

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_divider _builder_version=”3.3.1″ color=”#ededed” height=”0px” /][et_pb_text admin_label=”Créditos 1″ text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off||” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||10px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop”]

*Chloe Aridjis es una escritora mexicana radicada en Londres y reciente autora de la novela Sea Monsters (2019).

Traducido por Enrique Pérez Rosiles. Traducción de los textos al español generosamente financiada por la Secretaría de Cultura del Gobierno de México.

[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Créditos 2″ text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”off” disabled_on=”off||” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop”]

Este artículo fue publicado originalmente en la revista Aperture, otoño de 2019, “Mexico City”. Lea más en aperture.org. La edición de este número se ha producido en colaboración con Centro de la Imagen.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section][et_pb_section bb_built=”1″ specialty=”off” prev_background_color=”#000000″ next_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.12.2″ background_color=”#ffffff” custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” disabled_on=”off|off|off” disabled=”off”][et_pb_row admin_label=”Fila” use_custom_width=”on” parallax_method=”off” parallax_method_1=”off” custom_width_px=”960px” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px|||” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone” padding_bottom_1=”0px” padding_top_1=”0px” custom_margin_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Retratos Rossell Desktop” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_id=”.single #cont_in p {” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop”]

Los retratos de Rossell son notables en muchos niveles. De lo primero que resalta entre los protagonistas está su propensión a ser rubios, un marcador social entre las clases ricas mexicanas que los diferencia de sus amas de llaves y empleadas domésticas, muchas de las cuales aparecen en las fotografías en actitud de servilismo con respecto a sus patrones. Las casas de estas mujeres han sido denominadas jaulas doradas y el adorno de sus interiores es similar al de los cuerpos que las habitan, a menudo con implicaciones fantásticas; por ejemplo, se ve a una mujer vestida de sirena con pelo de medusa, con la cama como su mar, y una muñeca indígena acostada a su lado.

[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Retratos Russell Desktop” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 20px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_id=”.single #cont_in p {” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop”]

El trabajo de Rossell se produjo en colaboración total con sus protagonistas; ella misma pertenece a esa clase social y, por ello, tuvo acceso a esos hogares extravagantes por medio de vínculos familiares y sociales. Podemos percibir estas imágenes como representaciones de personas justo como desean ser vistas. A la luz de esto, podría ser fácil juzgar la excesiva suntuosidad y aplicar el mismo criterio a la persona dentro de la imagen. Casi inevitablemente, tan pronto como estas fotografías se publicaron de forma masiva, estas criaturas aisladas y sus exóticos universos artificiales fueron objeto de críticas tanto en los medios como entre los aficionados del arte por la manera presuntuosa en que ostentaban y exhibían sus riquezas. Cuando fue claro que se convirtieron en motivo de ridículo, muchas de las fotografiadas retiraron su consentimiento de aparecer en el material. Dada la naturaleza de los negocios familiares y del ámbito empresarial mismo en México, en el que con frecuencia se entremezclan prácticas legítimas y no tan legítimas, Rossell se vio en la imposibilidad de continuar con el proyecto y se vio sometida a una amenaza real.

[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Cierre Desktop” text_orientation=”center” use_border_color=”off” text_font=”Roboto||||” max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” text_font_size_last_edited=”on|” text_letter_spacing=”13px” text_line_height=”1.6em” text_font_size=”16″ custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 100% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;||” module_id=”.single #cont_in p {” module_alignment=”center” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|desktop”]

De hecho, las imágenes de Ricas y famosas no son ni conmemorativas ni paródicas, sino una manera de abordar la actitud hacia las mujeres, en especial en los medios. No ha de pasarse por alto que el título de la serie surja de una telenovela de larga duración y evoque los estereotipos vacuos que ésta ilustraba. Posiblemente, la lente de Rossell revele no sólo lo absurdo de la riqueza, sino también las buenas costumbres y los juicios de la clase alta. Esto denota un nivel de autoconciencia del que sus colegas europeos radicados en México en la misma época carecían dado que ellos, a menudo, situaban sus obras en esferas sociales marginadas a las que no necesariamente pertenecían.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row disabled_on=”off|on|on” disabled=”off” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ module_alignment=”center” use_custom_width=”on” custom_width_px=”970px” use_custom_gutter=”on” gutter_width=”2″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” padding_top_1=”0px” padding_1_phone=”0px||0px|” padding_1_last_edited=”on|phone” padding_bottom_3=”0px” padding_3_last_edited=”on|phone”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Retratos Russell Mobile” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

Los retratos de Rossell son notables en muchos niveles. De lo primero que resalta entre los protagonistas está su propensión a ser rubios, un marcador social entre las clases ricas mexicanas que los diferencia de sus amas de llaves y empleadas domésticas, muchas de las cuales aparecen en las fotografías en actitud de servilismo con respecto a sus patrones. Las casas de estas mujeres han sido denominadas jaulas doradas y el adorno de sus interiores es similar al de los cuerpos que las habitan, a menudo con implicaciones fantásticas; por ejemplo, se ve a una mujer vestida de sirena con pelo de medusa, con la cama como su mar, y una muñeca indígena acostada a su lado.

[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Retratos Russell Mobile” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 20px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

El trabajo de Rossell se produjo en colaboración total con sus protagonistas; ella misma pertenece a esa clase social y, por ello, tuvo acceso a esos hogares extravagantes por medio de vínculos familiares y sociales. Podemos percibir estas imágenes como representaciones de personas justo como desean ser vistas. A la luz de esto, podría ser fácil juzgar la excesiva suntuosidad y aplicar el mismo criterio a la persona dentro de la imagen. Casi inevitablemente, tan pronto como estas fotografías se publicaron de forma masiva, estas criaturas aisladas y sus exóticos universos artificiales fueron objeto de críticas tanto en los medios como entre los aficionados del arte por la manera presuntuosa en que ostentaban y exhibían sus riquezas. Cuando fue claro que se convirtieron en motivo de ridículo, muchas de las fotografiadas retiraron su consentimiento de aparecer en el material. Dada la naturaleza de los negocios familiares y del ámbito empresarial mismo en México, en el que con frecuencia se entremezclan prácticas legítimas y no tan legítimas, Rossell se vio en la imposibilidad de continuar con el proyecto y se vio sometida a una amenaza real.

[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Cierre Mobile” text_orientation=”justified” use_border_color=”off” text_font=”Georgia||||” text_font_size=”16″ max_width=”970px” header_font=”Georgia||||” disabled=”on” disabled_on=”on|on|on” custom_css_main_element=”font-family: ‘RobotoLight’ !important;||color: #4D4D4D !important;||font-size: 100% !important;||font-weight: 500 !important;||margin-bottom: 50px !important;||text-align: justify !important;||line-height: 160% !important;||letter-spacing: 1.5px !important;” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial” _builder_version=”3.3.1″ custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” custom_margin_last_edited=”on|phone” custom_padding_last_edited=”on|phone”]

De hecho, las imágenes de Ricas y famosas no son ni conmemorativas ni paródicas, sino una manera de abordar la actitud hacia las mujeres, en especial en los medios. No ha de pasarse por alto que el título de la serie surja de una telenovela de larga duración y evoque los estereotipos vacuos que ésta ilustraba. Posiblemente, la lente de Rossell revele no sólo lo absurdo de la riqueza, sino también las buenas costumbres y los juicios de la clase alta. Esto denota un nivel de autoconciencia del que sus colegas europeos radicados en México en la misma época carecían dado que ellos, a menudo, situaban sus obras en esferas sociales marginadas a las que no necesariamente pertenecían.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section][et_pb_section bb_built=”1″ specialty=”off” prev_background_color=”#000000″ _builder_version=”3.12.2″ background_color=”#ffffff” custom_margin=”0px||0px|” custom_padding=”0px||0px|” disabled_on=”off|off|off” disabled=”off”][et_pb_row][et_pb_column type=”4_4″][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]